زندگی نامه حضرت زینب کبری (س)

حضرت زینب در پنجم جمادى الاول سال ششم (ه.ق) پس از صلح حدیبیه و دو سال پس از تولد امام حسین (ع) متولد شد. طبق روایات شیعه، هنگام تولد زینب، چون حضرت محمد (ص) در سفر بود، فاطمه (س) از همسرش علی (ع) در خواست کرد که نامی برای فرزندشان انتخاب کند. علی در جواب گفت: من بر پدرت سبقت نمی‌گیرم، صبر می‌ کنیم تا پیامبر (ص) از سفر باز گردد. چون ایشان بازگشت و خبر تولد نوزاد حضرت زهرا (س) را از زبان علی (ع) شنید گفت: فرزندان دخترم فرزندان منند ولی خداوند درباره آنان تصمیم می‌گیرد. بعد فرشته وحی از طرف خداوند پیام آورد که: نام این دختر را زینب بگذارید که این نام را در لوح محفوظ نوشته‌ام. آن گاه محمد (ص) زینب (س) را گرفت و بوسید و گفت: توصیه می‌کنم که همه این دختر را احترام کنند، که او مانند خدیجه است. زینب پس از آن که به سن ازدواج رسید، به همسری برادر زاده علی (پسرعمویش)، عبدالله بن جعفر که ۵ سال از او بزرگتر بود درآمد. ایشان پس از واقعه کربلا و در هنگام اسارت، وقتی که به همراه سرهای کشته شدگان کربلا به اسارت در مجلس یزید برده شد در حضور یزید سخنرانی مشهور و آتشینی کرد که یکی از مهم ترین و موثرترین خطبه های در دفاع از حقانیت حسین بن علی تلقی شده است. ایشان در این مجلس برخاست و در بخشی از سخنان خود خطاب به یزید فرمود: "ای یزید آیا گمان می بری این که اطراف زمین و ‌آفاق آسمان را بر ما تنگ گرفتی و راه چاره را بر ما بستی که ما را به مانند کنیزان به اسیری برند، ما نزد خدا خوار و تو سربلند گشته و دارای مقام و منزلت شده ای؟ زود باشد که به اجداد خود ملحق شوی و آرزو کنی کاش شل و گنگ بودی و نمی گفتی آن چه را که گفتی و نمی کردی آن چه را کردی به خدا سوگند نشکافتی مگر پوست خود را، و نبریدی مگر گوشت خود را ای یزید! هر کید و مکر که داری بکن، هر کوشش که خواهی بنمای، هر جهد که داری به کار گیر، به خدا سوگند هرگز نتوانی نام و یاد ما را محو کنی هرگز ننگ این ستم را از خود نتوانی زدود روزهای قدرت تو اندک و جمعیت تو رو به پراکندگی است،‌ در روزی که منادی حق ندا کند که لعنت خدا بر ستم کاران باد." وی پس از چند روز توقف در دمشق، همراه سایر زنان و کاروان اسرای کربلا به مدینه بازگشت. زینب (س)، در واقعه حره (قحطی مدینه) که درسال شصت و دو (ه.ق) به وقوع پیوست به همراه عبداله بن جعفر که در دمشق زمین‌ داشت به این شهر مهاجرت  نمود و در همان جا در پانزدهم رجب آن سال در گذشت. قریه‌ای که قبر زینب (س) در آن قرار دارد، در گذشته به راویه و اکنون به زینبیه مشهور است. در حال حاضر این قریه به شهر متصل و در هفت کیلومتری شرق دمشق قدیم به طرف فرودگاه واقع است.

منابع این نوشتار محفوظ است.