عرفه تا قربان - قربان تا غدیر

در عرفه، عرفات را می بینی که به کام خشکیده،

آن گاه که نوای یارب یا رب، همه را می گریاند!

روزی که هرکس به فراخور حال خویش، توشه ای بر می گیرد.

عرفه را پشت سر می گذاریم تا به قربان برسیم،

آن گاه که مؤمن با الگو گرفتن از ابراهیم و هاجر (ع)، مسیر تقرب و بندگی را می پیماید.

روزی که دوست داران اهل بیت نهایت کام خویش را در جان دادن در راه دین می دانند؛ 

پس باید توبه کرد و نفس خویش را قربانی نمود.

برادر! قربان، غدیر است و آن کس که قربان را درک نکرده، غدیر را هم نمی فهمد.

آن گاه که پیامبر اکرم (ص) علی (ع) را به جاینشینی خود بر گزید.

روزی که گرچه در قالب زمان و مکان گنجیده ولی بر پایه های عرش استوار است،

پس باید با تبعیت از ولایت به آدمیت رسید.

حال توالی این دو عید بزرگ، موعظه و عبرتی است مهم.

که امر، امر خداست و ما بندگان تسلیم و مطیع اوییم و در راه حفظ دینش پایدار می مانیم.

منابع این نوشتار محفوظ است.