گذری بر مدفن حضرت زینب (س)

حضرت "زینب (س)" پس از تحمل رنج ها و مشقات زیاد در دشت کربلا و در سال "۶۲ (ه.ق)" هم زمان با سال قحطی شهر "مدینه" و قیام مردم برعلیه "یزید بن معاویه" در واقعه "حره" به همراه همسرش "عبدالله بن جعفر" به شهر دمشق مهاجرت و در "١۵ رجب" همان سال در آن جا درگذشت. قریه‌ای که اکنون قبر ایشان در آن قرار دارد، در گذشته به "راویه" و اکنون به "زینبیه" مشهور بوده و در حال حاضر به شهر دمشق متصل می باشد. در خیابان اصلی این شهر از دور مقبره ای هویداست که با یک گنبد طلائی رنگ زیبا و دو مناره ی کاشی کاری شده جانبی در دو سمت شرقی و غربی آن خودنمایی می کند. گل دسته‌های این گنبد به عنوان مرتفع ترین و زیباترین مناره‌های شهر شناخته می شوند که کاشی های معرقآن در دوره ی اخیر و توسط هنرمندی اصفهانی به نام مرحوم استاد "علی پنجه پور" در مدت "١٠" سال به انجام رسیده است. در مدخل غربی این مقبره و سمت راست بخش ورودی، اتاقک کوچکی قرار دارد که سه صورت قبر در آن مشاهده می شود. یکی از این قبور متعلق به "سید حسین یوسف مکی عاملی" متوفی به سال "١۳٩۷ (ه.ق)" دیگری از آن "محسن الامین عاملی"، صاحب تالیف معروف "اعیان الشیعه" و قبر سوم برای دختر "میرزا تقی بهبهانی" عالم بزرگ و جلیل القدر می‌باشد. فضای بارگاه و مقبره آن به صورت مستطیلی شکل ساخته شده که شبستان و گنبد بخش مرکزی حرمدر وسط صحن بزرگ آن قرار دارد. این صحن زیبا دارای چهار در ورودی است که راه دسترسی به شبستان و مقبره را هموار می سازند. در سمت شرقی همین مجموعه مصلای زینبیه به همت آیت الله "فهری زنجانی" نماینده ولی فقیه در "سوریه" برای برگزاری مراسم نماز جماعت، دعای کمیل و نماز جمعه بر پا گردیده است ولی در دیگر قسمت ها و اطراف مقبره نیز "١١۴ اتاق" وجود دارد که "۶۴ اتاق" آن متعلق به صحن بزرگ و بقیه در پیرامون حیاط کوچک آن شکل گرفته اند. مقبره حضرت "زینب (س)" در وسط این مجموعه بنا گردیده، با ضریحی نقره‌ای رنگ و هشت ستون کاشی کاری شده که بر زیبایی این بنا می افزایند. دیوارهای مقبره تا بخش ازاره از سنگ سفید پوشانده شده ولی در دیگر قسمت ها نمونه‌ای از هنر آئینه کاری ایرانی - اسلامی قابل مشاهده است. ساخت بخش هایی از داخل و خارج ساختمان متعلق به دوره پهلوی است چنان که بنای ساختمان مقبره در زمان "محمد رضا شاه" و به دستور همسرش "فرح" سامان دهی، طلا کاری، و تزئین شد و هزینه‌های مربوط به نگه داری آن نیز ماهیانه از سوی وی تأمین گردید ولی توسعه‌ دیگر قسمت ها همگی در دوره ی جمهوری اسلامی ایران صورت پذیرفته ‌است.

منابع این نوشتار محفوظ است.